Wspólny biznes z partnerem
Czy prowadzenie biznesu wspólnie z partnerem jest możliwe?
Oczywiście!
Choć prowadzenie wspólnego biznesu nie jest dla każdego i jest sporym wyzwaniem dla związku – bo oprócz problemów stricte biznesowych związanych z prowadzeniem firmy, dochodzą emocje i trudności wynikające z relacji rodzinnych.
Zacznijcie od rozmowy
Podstawą każdej dobrej relacji, czy to życiowej, czy to właśnie biznesowej jest komunikacja.
Dlatego zanim wejdziemy z partnerem w prowadzenie wspólnie firmy powinniśmy zacząć od rozmowy, podczas której ustalamy:
podział obowiązków – kto czym będzie się zajmował, za co będzie odpowiadał,
zasady wspólnego prowadzenia biznesu – m.in. jak zachowujemy się będąc w pracy, a jak w domu, oddzielenie czasu w pracy od czasu rodzinnego.
Określenie tych zasad jest potrzebne przede wszystkim dla zachowania zdrowej relacji z partnerem, z którym nie tylko tworzymy rodzinę, ale wchodzimy w biznes. Sformułowanie tych zasad, to jednak nie wszystko!
Rozmowa z partnerem powinna też dotyczyć tego, w jakiej formie zamierzamy wspólnie prowadzić biznes.
Formy wspólnego biznesu
Możliwości na wspólne prowadzenie biznesu jest kilka, a wybór uzależniony będzie m.in. od rodzaju prowadzonej działalności, ryzyka majątkowego związanego z jej prowadzeniem i kwestii podatkowych.
Spółka cywilna to forma prowadzenia działalności gospodarczej oparta na umowie cywilnoprawnej, w której dwóch przedsiębiorców obiera wspólny cel gospodarczy i dążąc do jego osiągnięcia działa wspólnie pod jednym szyldem. Każdy z partnerów staje się wspólnikiem w spółce, a jednocześnie rejestruje i prowadzi (każdy odrębnie) działalność gospodarczą. Co istotne, spółka cywilna nie jest odrębnym podmiotem prawa – osobowość prawną w jej imieniu posiadają wspólnicy – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.
Spółka prawa handlowego to z kolei prawna forma współdziałania w celu zarobkowym, której zawiązanie powoduje, że powstaje odrębny podmiot prawny z własnym majątkiem. Podstawą działania spółki jest także umowa. Partnerzy – wspólnicy (właściciele) mogą zawiązać:
spółkę osobową: jawną, partnerską, komandytową, komandytowo-akcyjną lub
spółkę kapitałową: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną i prostą akcyjną.
Każda z ww. spółek podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego.
Inną możliwością wspólnego prowadzenia biznesu jest zatrudnienie partnera w firmie tego drugiego . Przy czym przez zatrudnienie rozumieć należy nie tylko nawiązanie stosunku pracy na podstawie umowy o pracę, ale także kontrakty B2B, umowy zlecenia, umowy o dzieło.
Dlaczego to ważne?
Określenie formy wspólnego prowadzenia biznesu przez partnerów jest szczególnie ważne w przypadku nieformalnych związków.
Pozostawanie w nieformalnym związku nie pociąga za sobą jakichkolwiek skutków o charakterze prawno-majątkowym, jak to ma miejsce w małżeństwie. Więcej na ten temat przeczytasz w tym wpisie.
Nie zmienia tego wspólne prowadzenie firmy przez partnerów, jeżeli nie jest w żaden sposób sformalizowane. Nie rzadko bowiem zdarza się, że jedno z partnerów zakłada albo ma już jakiś biznes, a drugi z partnerów „wchodzi” do tego biznesu, czy pomaga w jego prowadzeniu w żaden sposób nie formalizując tej współpracy. W końcu ufamy sobie, tworzymy rodzinę, co złego może się wydarzyć?
Życie pisze różne scenariusze, dlatego warto mieć na względzie możliwość zrealizowania się tego negatywnego i być na niego przygotowanym poprzez zabezpieczenie swoich interesów).
Formalne uregulowanie wspólnie prowadzonego biznesu poprzez zawarcie umowy – spółki cywilnej, spółki prawa handlowego, czy umowy o pracę lub cywilnoprawnej, da Ci poczucie bezpieczeństwa i zabezpieczy Twoje interesy na wypadek ewentualnego niepowodzenia – w związku, czy w samym biznesie.
